मी नाही!

जिवंत कोण? कुणालाच बातमी नाही
दिसे हरेक तरी.. सावली हमी नाही
किती धुवाल तुम्ही रक्त शेवटी अमुचे
पचेल खून असा रंग मोसमी नाही
जपून वेच, फुले ही जनावरांसाठी
अरे, वसंत असा येत नेहमी नाही!
अम्हास रोज तुझे शब्द सांगतो वारा
तुला कळेल.. तुझी शॄंखला घुमी नाही
धनुष्यबाण जरी शोधशोधतो आम्ही
कसे अरण्य! इथे एकही शमी नाही!
दिलास तूच मला तूच हा रिता पेला
नसेल थेंब, तरी धुंद ही कमी नाही!
विचारतेस कशी बावरुन ताऱ्यांना..घरासमोर तुझ्या चांदण्यात मी नाही!

 (एल्गार)

                                            सुरेश भट