रात्रीं झडलेल्या धारांची
ओल अजून हि अंधारावर
निजेंत अजुनी खांब विजेचा
भुरकी गुंगी अन तारांवर
भित्र्या चिमणीपरी, ढगांच्या
वळचणींत मिणमिणे चांदणी
मळक्या कांचेवरी धुक्याच्या
वाऱ्याची उमटली पापणी
कौलावरुनी थेंब ओघळे
हळुच, सांचल्या पाण्यावरतीं;
थेंब ध्वनीचा हवेंत झुलतो
गिरकी घेऊन टांचेवरतीं
गहिऱ्या ओल्या कुंदपणांतच
गुरफटलेली अजुन स्तब्धता
कबूतराच्या पंखापरि अन
राखी…कबरी ही अंधुकता
अजून आहे रात्र थोडिशी,
असेल अधिकहि…कुणि सांगावें?
अर्धी जाग नि अर्धी निद्रा
इथेंच अल्गद असें तरावें!
- मंगेश पाडगांवकर
No comments:
Post a Comment