आपण असतो उभे एकमेकांजवळ एकमेकांशिवाय.तरीही ओळखतो भुकेचा वास.इच्छांचे वळसे.हिशोब करीत करीत जपुनच घसरतो.गरजांच्या मिठयांनी गरजाच प्रसवतो .आणि यातले नसते काहिच आपल्या स्वाधीन .एकमेकांजवळ. एकमेकांना . एकमेकाने.एकमेकांहून.एकमेकांआत : एकमेकांशिवाय .
असेच बसतात प्रत्यय स्वार होऊन सगळे उपाशी भाषेवर :आणि असा चालतो आशयाचा प्रवास.एकदाच अवलिया भाषेच्या देशातुन परागंदा होतो :अज्ञात काळोखांतला अचानक पाऊस शब्दहीन एकांतात फांदि होऊन पितो:त्याला आपण पुरतो : दैनिक पेपरांच्या डोंगर रद्दीखाली .पों पों पीं पीं ट्रिंग ट्रिंग खट खट हैलो हैलो एकमेकांजवळ .एकमेकाना.एकमेकाहून.एकमेकांआत : एकमेकांशिवाय .
- मंगेश पाडगांवकर
No comments:
Post a Comment